Ne wychodżu ja na wułycju,
Ne wychodżu w korydory –
Tam isnujut' jakis' łjudy
I usi wony potwory.

U nych ws'oho je potrochy
I potrochy ws'oho w mene
Czohos' bilsze, czohos' mensze,
Szczos' sołodke, szczos' sołene.

I retelno wse prychowano,
I zaczyneni worota,
Maksymalno zamaskowano
Posyłannjam na żebrotu.

Za kopijky perejmajut'sja
Na czuże widkryta pyka
I ja znaju jichnju formułu
"Swoje wse zanykaj"!

Pryspiw:
Swoje wse zanykaj!
Tycheńko i ne dychaj.
Swoje wse zanykaj!
Bolit' ne bude hołowa. (wes' kupłet – 2)

Odyn odnomu howorjat',
Szczo robyty tak ne treba,
Nepomitno nażywajut'sja,
Zahribajuczy pid sebe.

Szczyro dawyt' na swidomist'
Perewaha jich susida,
Hołowna bil ne na koryst',
Ałe stymuł dlja nażywy.

Pryspiw (3)