1
Ja znaw tebe iszcze zi szkoły, chocz z mene wsi todi smijałysja...
Bo ty buła za mene starszoju, a ja kochaw tebe, meni zdawałosja
Szczo ty jedyna na płaneti, szczo ty najkraszcza na zemli
Szczo my z toboju budem razom, szczo ty powiryła meni

Z toboju mrijaw ja pro pobaczennja, chocz wsi kazały, szczo my ne para
Dlja mene jich słowa ne mały znaczennja, ja pid wiknom twojim stojaw z hitaroju
Pryswjaczuwaw tobi pisni, ja buw nenacze uwi sni, zhoraw w kochanni, mow w wohni
Czomu ż ty niby zhodna, a oczi każut' ni?

Pryspiw:
Czomu, twoji, oczi każut' ni, oczi każut' ni
Meni, twoji, oczi każut' ni, oczi każut' ni
Czomu, twoji, oczi każut' ni, oczi każut' ni
Meni, twoji, oczi każut' ni...

2
Twoji oczi każut' ni – prykro, ty kazaty chłopcjam ce – zwykła
Todi ne znaw, szczo kochannja za sztuka, todi ne znaw, szczo ty taka super!
S.U.P.E.R – os' taka os' super! S.U.P.E.R – os' taka os' super!

Szczo robyty, jak tut buty, ja ne możu tebe zabuty,
Wse odno, szczo skażut' łjudy, choczu pohljad niżnyj twij widczuty.
Ce persze i ostannje, moje pałke bażannja
Kochannja buło czyste jak w sowjets'komu kini,
Czomu ż ty niby zhodna, a oczi każut' ni

Pryspiw