Koły moje serce tak schoże na czajku,
Tak schoże na czajku u klitci podij,
Wono tilky b’jet'sja, wono ne litaje,
Wono ne zdijmaje w duszi mojij chwyl.

W tu myt' moje szczastja zachowane w skrynju,
Zakryte wid neba bajdużistju dniw.
Ja znaju, ty możesz widkryty wsi dweri,
Ja znaju, ty majesz ti w’jazky kłjucziw.

Pryspiw:
Kożen deń ty darujesz meni nadiju!
Kożen deń powertajesz tepło!
Baczysz, jak czary kochannja dijut',
Niby czysta woda napuwaje wwi sni.
Ty – moje dżereło!

Koły moja syła mene pokydaje,
Nemowby u zemłju potoky wody,
Raptowo znykaje i chołod projmaje,
I hołos zwuczyt' mij ne tak, jak zawżdy.

W tu myt' ty jedyna, chto zmoże widczuty,
Chto może znajty tak potribne tepło.
Meni b chocz na chwyłju z toboju pobuty,
Meni b chocz na chwyłju w twoje dżereło.

Pryspiw (2)

Ty – moje dżereło! (2)