Ubyj u sobi moskalja!

Moskal – zaharbnyk, nawołocz i kat,
Synonim pidstupu j brechni:
Moskal, moskal.
Moskal, moskal.
Moskal – win ukrajincewi ne brat,
Joho ne ljubym ja i ty.
Moskal lize nahło, wodku żre,
Matom kryje, mordu b’je,
Ce tlja moskowskoji zemli –
Udałyje moskali.

Ty baczysz bidnist, baczysz brud?
Ty baczysz spałeni polja,
Chaty rozbyti, rabskyj trud?
Wse ce dijannja moskalja!

Moskal – ne rosijanyn, ne kazach,
Ne biłorus, ne armjanyn:
Moskal, moskal.
Moskal, moskal.
Moskal – ne ukrajinec, ne łatysz,
Ne mołdawan i ne hruzyn.
Moskal – wicznyj warwar, wicznyj cham,
Brud rosijskoji zemli.
Czuże zaharbat, znyszczyt chram –
Wse ce umijut moskali.

Moskal ne ljubyt, a jebe.
Dlja ńoho wbyty – ce chujnja.
Odwicznyj błud, odwicznyj hrich –
Wse ce oznaky moskalja!

Moskal... Strasznisze czorta toj moskal!
A może win i sam je czort –
Moskal, moskal?
Moskal, moskal?
Moskal... Ne bez uroda toj narod,
W jakomu czort-moskal żywot.
Moskal – KDB i Sołowky
I trupom wkrytaja zemlja,
Ordy dyjawolski połky –
Wse ce tworinnja moskalja!

Brat-rosijanyn, zrozumij! –
Błahajut nebo i zemlja, –
W sobi ty moskalja ubyj!
Ubyj u sobi moskalja!