Wweczeri jdu ja wułycjamy mista,
Wohko nawkoło, i spljat' usi dawno.
Sotni łjudej wże zasnuły.
Nawiszczo jim szczastja szukaty swoho?

Pryspiw:
Bo, napewne, kraszcze spaty,
Dumaty, szczo wse harazd,
Szczo wesna uraz nastane –
I zymy niby nema!

A jak ne choczete wy swoho szczastja,
Inszych znajdet'sja szcze sto.
Chto pocinuje żyttja w Ukrajini –
To palmowa hiłka joho.