Koloramy wesny

Switło łyszaje moje tiło pisnjamy,
Wibracijamy z tyszi hłybokych moriw.
I pam’jat krutyt znowu
Zmontowani kadry z mynułych żyttiw.

Boljacze żyty ohołenym duszam –
Kartyny nawkoło bez napiwtoniw.
Tut tini kupujut ljudej
I prodajut jich u swit koloriw, de
Wohoń, woda, zemlja i powitrja.

Żyttja fotokartkamy szwydko mynaje,
Załyszywszy slid koloramy wesny.
Szczo mało poczatok, skinczytsja.
Choczetsja spaty i baczyty sny.

Witer tak żadibno w sebe wływaju,
I prysmak płastmasy wbywaje wes bil.
Ja choczu szczob wse rozpoczate skinczyłos,
Tak bude zawżdy – z usima i ni z kym.

Zdajetsja, wes swit u rukach my trymały,
Zdajetsja, żyły koloramy wesny,
Teper żywemo czorno-biłymy snamy...
Ja maw uwes swit... i wtratyw tebe...