Ja – tanciwnycja wokzalnych kolij,
Chołodnych stancij dałekych mist,
Meni ne spyt'sja, jak witru w poli,
A witer w poli tancjuje twist.
Małeńki krapli sumnych istorij
Na switłych wiknach wychodjat' nam,
Naj ne szukajut', jak witru w poli,
A witru w poli nide nema, nide nema!

Pryspiw:
A wahonni kołesa wystukujut' czas,
Ja chotiła zminytys' ne dwa i ne raz!
Ja chotiła u tepłomu domi wnoczi
Do nowoho żyttja pidibraty kłjuczi,
Ja namrijała tepłyj i sonjacznyj dim,
Ałe w serci hurkocze bida nacze hrim.

Ja – tanciwnycja wokzalnych kolij,
U koli switła zabuta tiń,
Chtos' meni zazdryt', szczo ja na woli,
Chtos' zneważaje mene za liń.
Toneńki palci i dymom dycha
Uże ne weczir, a tilky ja.
A potim pojizd, szczo ruszyw stycha,
Zmiszaje z witrom moje im’ja, moje im’ja!

Pryspiw

A wahonni kołesa wystukujut' czas,
Ja chotiła zminytys' ne dwa i ne raz!
A wahonni kołesa wystukujut' czas,
Ja chotiła zminytys' ne dwa i ne raz!