Ja łjubłju tebe, doszcz, cju żywylnu wołohu,
Szczo zmywaje trywohu, oczyszczaje dorohu!
Ja idu pid toboju, parasolku widkynu!
Ja łjubłju tebe, doszcz, twoju kożnu krapłynu!

Wsi tikajut' wid tebe, szukajuczy schowu...
Tilky ty ne każy jij pro naszu rozmowu...
Ja kochaju jiji, ja mriju pro neji,
Podaruj meni zustricz na mokrij ałeji!

Zachysty jiji, doszcz, wid błyskawky j hromu.
Ja zustrinu jiji i prowedu dodomu.
Koły w neji wse dobre, i meni spokijno.
Ty idesz tak upewneno i emocijno.

Ja łjubłju tebe, doszcz! Ty mene zustriczajesz,
Koły meni potribno – zi mnoju błukajesz,
Koły meni samotńo – ty mene rozumijesz,
Koły radisno – razom zi mnoju radijesz.

Pryspiw:
W obijmach tepłych doszczu
Do tebe idu, tebe znajdu!
Chołodnyj witer wże wszczuch,
Toż prychod' na nasze, ja tut!

Ja łjubłju tebe, doszcz! Ty na neji czekajesz,
Zustriczajesz jiji i, raptom, znykajesz.
I własztowujesz nam zorjane nebo,
Swiżyj podych zemli – podarunok wid tebe.

Ja łjubłju tebe, doszcz! Nasza zustricz iz neju
Meni kryła dała – my skoro stanem sim’jeju!
Ty małjujesz na szczastja wesełky pidkowu.
Ja łjubłju tebe, doszcz! Ty prychod' do nas znowu!

Pryspiw

Ja łjubłju tebe, doszcz, cju żywylnu wołohu,
Szczo zmywaje trywohu, oczyszczaje dorohu!
Ja idu pid toboju, parasolku widkynu!
Ja łjubłju tebe, doszcz, twoju kożnu krapłynu!

Ja łjubłju tebe, doszcz! Nasza zustricz iz neju
Meni kryła dała – my skoro stanem sim’jeju!
Ty małjujesz na szczastja wesełky pidkowu.
Ja łjubłju tebe, doszcz! Ty prychod' do nas znowu!

Pryspiw