Zustriłys' my z toboju wże dawno,
Wmyt' serce zahoriłos' poczuttjamy.
Żyttja tak nerozważływo pływło,
A ty umyt' wernuw joho do tjamy.

Pidchodyw ja ne raz, kazaw: "Łjubłju."
A ty kydała łysz odne: "Ne znaju."
Bez tebe ja żyttja ne prożywu.
Czomu tak sylno ja tebe kochaju?
Ja choczu, szczob ty znała ce.

Ja sprobuwaw tebe kołys' zabuty,
Ta ne wychodyło nijak meni.
Ja wyriszyw todi: tak maje buty,
Szczo serdeńko nałeżyt' łysz odnij.

Ja ne chotiła serce rozrywat',
Dusza moja horiła i czekała.
Tebe wże ne chotiła widpuskat',
Czomus' tebe tak sylno pokochała.
Ja choczu, szczob ty znaw pro ce.

Dlja tebe ładen hory ja zwernuty.
Ja choczu szczob ty znała ce.

Do tebe możu nebo pryhornuty,
Łysz tilky pam’jataj moje łyce.

Tobi szczonoczi switjat' w nebi zori,
Tebe szczoranku niżyt' sonce promincem,
Do tebe chwyłju kotyt' synje more.

Ja choczu, szczob ty znała ce.

Ja choczu, szczob ty znaw pro ce.