Je krajina dywowyżnych mrij.
Dity tam usi małeńki pryncy.
Wid zori wony i do zori
Uwi sni litajut' nacze ptyci. Łja, lja, lja, lja, lja...
Uwi sni litajut' nacze ptyci. Łja, lja, lja...
Uwi sni litajut' nacze ptyci.

Je krajina dywowyżnych mrij,
Tam schid soncja zawżdy purpurowyj.
Tam pływe korabłyk paperowyj,
I u nebi paperowyj zmij.

Je krajina dywowyżnych mrij,
Tam rika nikoły ne milije,
Tam dusza nikoły ne starije,
Tam – w krajini dywowyżnych mrij.