A ti oczi baczat' wse u ławci m’jasnykowij,
Nis ta wucha czujut' wse u ławci m’jasnykowij:
Kuszczat'sja rohy lisamy...
Łizut' chwosty zmijamy,
A za stołamy chłopci z rohamy i kopytamy!

Ti wusta pytajut'sja: oj, czyje to tiło?
Ti wusta pytajut'sja: oj, czyje to m’jaso?
Stoły czerwonijut' sercjamy,
I jazykamy, j peczinkamy,
To wse moje, – każe chłopec' z rohamy i kopytamy...