Oj, misjacju, misjaczeńku, ne s'wity nikomu,
Ino momu myłeńkomu, jak ide do domu.
Ta j zas'wity, misjaczeńku, ta j widżeny maru,
A jak pide do druhoji, to zajdy za chmaru.
A stanuwszy za chmaroju ta j w temnosty ciłyj,
A ja skażu zapłakawszy: pokynuw mja myłyj.