Oy, misyacyu, misyachenku, ne s'vity nikomu,
Ino momu mylenkomu, yak ide do domu.
Ta y zas'vity, misyachenku, ta y vidzeny maru,
A yak pide do druhoyi, to zaydy za chmaru.
A stanuvshy za chmaroyu ta y v temnosty cilyi,
A ya skazu zaplakavshy: pokynuv mya mylyi.