Oj była mni moja maty, ta j szczy budy byty,
Każe meni: łyszy, synku, dworaky łjubyty.
A chot' ży ty, moja neńko, na muku mni ubyj,
Taki widu na wułycu: dworaku mij łjubyj!
Piszła by ja na kładoczku, koby ja ne wpała,
Piszła by ja za dworaka, koby neńka dała.
Ny jdy, synku, na kładoczku, bo z kładoczky wpadysz,
Ny jdy, synku za dworaka, na wiky propadesz.