Oj iz hory na dołynu zsuwaji sy mraka,
Ty zełena zełeńocho, ny łjuby my brata.
Ty zełena zełeńocho, ny łjuby my łjubka,
Bodaj-jis sy rozihnyła, jak u lisi hubka.
Bodaj-jis sy rozihnyła, na dwoji rozpała,
Bo ja sobi myłeńkoho z małeńku kochała.