A iz-pid kołes znykaje w nicz puste,
A iz-pid kołes znykaje w nicz niszczo.
Chwała bohu, szczo ja iszcze żywyj,
Chwała bohu, szczo trymajus' za kermo.

Szałenym switłom b’je po wtomłenych oczach,
Brutalnym nojzom po skażennij hołowi,
Ja zupynjus' todi, koły nastane czas.
De je temrjawa – tam poczynajet'sja nicz.

A iz-pid kołes znykaje w nicz puste,
A iz-pid kołes znykaje w nicz niszczo.
Chwała bohu, szczo ja iszcze żywyj
Chwała bohu, szczo trymajus' za kermo.

Merzotnyj spokij za płeczyma wże dawno,
Ohydnyj sumniw meni w mozok zawitaw,
Za skłom probihły tini wtraczenych reczej,
Tam de temrjawa, tam poczynajet'sja nicz.

Pryspiw:
U sribljastyj prostir
(Bis ’ho zna kudy)
Za czerwoni chmary
(Bis ’ho zna kudy)
Treba czym skorisze
(Bis ’ho zna kudy)
Numo, dawaj merszczij
Bis ’ho zna kudy (2)

Ostannja myt' jaskrawo sjaje w dałyni,
A w hołowi twojij postijna kruhowert',
Tremtjaczi huby wyszyfrowujut' słowa,
Tam, de kinczajet'sja nicz, poczynajet'sja deń.

Pryspiw (2)