I
Oj ty ne hojkaj tak na mene, moja łełe,
Use sja sterpyt' ta j use sja peremełe,
Ty ne hniwajsja na mene, moje sonce,
Harnota moja nezemna!

Ja chotiw by-m buty iz toboju nawiky,
Ja chotiw by-m daruwaty rużi-kwity,
Tobi-m pryswjatyw by duże harnyj wirsz,
Cukor ty moho żyttja!

Pryspiw:
Oj ne żurysja, ne żurys',
Wse odno koły zachoczu-choczu-choczu,
To pobaczu-baczu
Tebe znow!

II
Zołoteńka moja, ty tak ne stydajsja,
Posmichnysja ta j szwydeńko rozczechljajsja,
Pryhołubłju ja tebe, moja zozulja,
Switło ty mojich oczej!

Budem żyty iz toboju dusza w duszu,
Ja teper duże choroszym buty muszu,
Ja teper tebe nikoły ne pokynu,
Cwyntar ty moho żyttja!

Pryspiw

Ne żurysja myła, ja tebe ne pokynu (3)
Ne żurysja myła, ne żurysja!