Teper meni pohuljaty, doky swoja maty,
I prostełe i nakryje: ljahaj, donju, spaty.
A w czużoji mamuneńky wże toho ne bude,
Ne prostełyt, ne nakryje, iszcze rańsze zbudyt.
U czużoji mamuneńky, jak kamiń na wodi,
Oj a czużij mamuneńci dohodyty hodi.