Sumna żinka, jaka ne czekaje nikoho,
Jaka łeżyt' horiłyc' na berezi riczky.
Sumna żinka, jaka dumaje pro wodu riczczynu,
Szczo do morja tecze.
Sumna żinka, sumna...

Wona sama staje riczkoju powoli,
I jakos' dywno płjuskotyt' na pisku,
Ryby aż wystromłjujut' hołowy,
Aby te dywo zahłedityty
Biłuju riczku, szczo bereha żodnoho ne maje.

I tecze jiji wołossja newidomo kudy
I tecze jiji tiło newidomo kudy
I tecze jiji wołossja newidomo kudy
I tecze jiji tiło newidomo kudy.