I
Ja wże zaparywsja parytys' wdoma,
Na huczni weczirky chodyty po słomu.
Wse nawkruhy distało mene,
Tra-ta-ta-ta-ta, nu szczos' tam take.
Skriz' na weczirkach jakis' hłamurni damy,
Kraszcze b wdoma dywywsja po tełeku rekłamu.
Ałe mene znjała prykolna diwacha,
My pojichały do neji i poskydały łachy.

Pryspiw:
My robym łjubow udwoch z toboju,
Pirnajemo w neji z hołowoju.
My łysze żywemo odnijeju łjubow’ju,
Zajmajemos' neju z toboju.

II
Odnym i tym samym zajmajemos' znow,
Miż namy kochannja, to napewno łjubow.
A dali w nas z toboju bude kupa szczastja,
Czym dali, tym hłybsze, czym hłybsze, tym kraszcze.
Ohołene tiło mene z rozumu zwodyt',
Do skazu wono moho druha dowodyt'.
Dawaj iszcze raz otak i otak,
Wid tempu takoho zrywajet'sja dach.

Pryspiw