I
Submaryny dumok nesut' w pustełju duszi,
De kołys' daruwała wse odnomu meni.
Pownyj wpered jakszczo ty zabuła,
Powernuty nazad use te, szczo buło.
Ne likujut' chwyłyny, pid hradusom łehsze,
Żal, szczo ja ne ostannij i nawit' ne perszyj.
I ce wże ne kochannja, a napewno szczos' insze,
Pid hradusom łehsze, a nasprawdi hirsze.
Wybacz, myła, szczo ne podzwonyw,
Mih wse zminyty, ałe ne zminyw.
Szukaju w dumkach spohad pro tebe,
Ne znaju czy warto, ne znaju czy treba.
Dzwony czastisze i ne zabuwaj,
Trymaj mene sylno i ne widpuskaj.
Czym dali, tym hirsze, czym ty błyżcze, tym kraszcze,
Ne zabuwaj i powerny meni szczastja.

Pryspiw:
Podzwonju na nebo do anheliw,
Chaj wrjatuje mene sonjaczne marewo.
I widnese za nebokraj,
Proszu tilky mene ne zabuwaj.

II
Znajesz, da ni fiha ty ne znajesz,
Rozumity ne wmijesz, prosto wbywajesz.
Dokładaju zusyl, ałe marni starannja.
Buło wse, ałe ne stało kochannja.
My z toboju po rizni storony fłanhiw,
Ty wbywajesz łjubow, u jakij nemaje ranhiw.
Nezachyszczenyj tył, wtraczenyj front,
Wże prohrano bij, a ty sidajesz na tron.
Zastriłju twojich druziw, szczob ne zaważały,
Szczob pomiż namy wony ne wstawały.
Nikudy ne pizno, niszczo ne ważływo,
Szczo zachoczesz, te można, szczo zachoczesz, możływo.
Ja łeżu na zemli, zasynaju nazawżdy,
Pomyraju wid tebe i twojeji neprawdy.
Do skoroji zustriczi na nebi, maj frend,
Ne zabuwaj mene, napewno ce – chepi end.

Pryspiw