Oj ty, zełena zełenyce!
Oj ty, mołoda mołodyce!

Oj wyjdy, wyjdy na wułycju,
Wynesy diwkam Kupajłycju!

– Oj jak że meni wychodyty,
Diwkam Kupajło wynosyty?

W mene dytynka małeńkaja,
W mene swekrucha łycheńkaja.

Raz pokołysze, a dwa – wdaryt':
– Oj łjuli, łjuli, małe dytja!

Oj łjuli, łjuli, małe dytja,
Wże twoji mamy dawno nema.

Pobihła maty na wułycju,
Ponesła diwkam Kupajłycju.

Ne żdały diwky mołodycju,
Sami złamały zełenycju.

Sami złamały zełenycju,
Zrobyły z neji harne hilce.

Uzjały diwky teje hilce,
Ubrały harno j spiwajut' wse.

Spiwajut' piseń wesełeńkych
I kłyczut' chłopciw mołodeńkych.

Puskajut' winky na wodycju:
Kotra z kym bude mołodycja?