W oczi ty moji tak ne dywys',
Ne znajdesz w nych wesny kwitohraju, –
Ja ne skażu tobi: powernys',
Ja ne skażu tobi, szczo proszczaju.

Synja-synja, jak swit, synjawa
Perepownjuje serce kochannjam,
A z hrudej, mow oskołky, słowa
Wyrywajut'sja chrypłym rydannjam.

Bil obrazy i biła żurba –
Wże tak mało meni do netjamy,
Mow kwazaramy, sira jurba
Pałyt' serce dokoriw wohnjamy.

Naj radije prypłjusnuta wys'
I hołubyt'sja hrań nebokraju,–
Ja ne skażu tobi: powernys',
Ja ne skażu tobi, szczo proszczaju!