Trawy-kosy, syni rosy,
Cwit rankowyj na wustach,
A pid nebom – neba prosyń –
Syń wołoszok u żytach.

J kłycze, kłycze perepiłka
Nas tudy, de kwitne cwit,
Tam dudaryka sopiłka,
W tij sopiłci – ciłyj swit!

Ne zliczyty nam tych kwitiw,
Szczo synijut' u żytach,
Ne zbahnuty toho switu,
Szczo nym pownyt'sja żyttja.

Hen, za połem, tam dibrowa,
Pisnja insza w nij dzwenyt',
Ta odni czarujut' browy
I odnych oczej błakyt'!