Travy-kosy, syni rosy,
Cvit rankovyi na vustach,
A pid nebom – neba prosyn –
Syn voloshok u zytach.

Y klyche, klyche perepilka
Nas tudy, de kvitne cvit,
Tam dudaryka sopilka,
V tiy sopilci – cilyi svit!

Ne zlichyty nam tych kvitiv,
Shcho syniyut' u zytach,
Ne zbahnuty toho svitu,
Shcho nym povnyt'sya zyttya.

Hen, za polem, tam dibrova,
Pisnya insha v niy dzvenyt',
Ta odni charuyut' brovy
I odnych ochey blakyt'!