Tam, de doły – tam kałyna,
A de hory – ruta,
Czom że serce topołyna
Topołynyt' smuta?

Ta ja wolja, szczo bez kraju,
Jak i ta rozłuka –
Koły oczi serce krajut',
To łysze rozpuka!

Zadywłjusja na kałynu,
A wse baczu rutu,
Wse do neji w mriji łynu,
Mrija sije smutu.

Hory, hory w barwach cwitu,
Ruta płomenije,
Zihriwaje wse na switi, –
A mene ne hrije.

Tam, de doły – tam kałyna,
A de hory – ruta,
Czom że serce topołyna
Topołynyt' smuta?