Stojit' samotńo sporożniła chata...
Kołys' u nij my z tatom, mamoju żyły,
S'ohodni tam hnizdyt'sja biła ptacha,
Z jiji kryła moji wraz dumy ożyły...

Pryspiw:
Mamo, tatu! Mamo, tatu!
Wy uże u synij dałyni,
Chatyna wasza biłym ptachom
Meni wkłonjajet'sja do nih.
Mamo, tatu! Mamo, tatu!
Ne pryzabułys' Wy meni...

Moje awto znajomymy szljachamy,
Jaki w dytynstwi ja u kryzi protoptaw,
Sered wertepiw zmerzłymy poljamy
Wse ożyło – ja wse s'ohodni pryhadaw!

Pryspiw

Nema snahy w duszi, nemaje wtomy,
Żyttja za lito, spohad do wesny,
Na rozum – bil i otcze switło domu –
W kraji czużi j moji roz’jichałys' syny...

Pryspiw