Stoyit' samotno sporoznila chata...
Kolys' u niy my z tatom, mamoyu zyly,
S'ohodni tam hnizdyt'sya bila ptacha,
Z yiyi kryla moyi vraz dumy ozyly...

Pryspiv:
Mamo, tatu! Mamo, tatu!
Vy uze u syniy dalyni,
Chatyna vasha bilym ptachom
Meni vklonyayet'sya do nih.
Mamo, tatu! Mamo, tatu!
Ne pryzabulys' Vy meni...

Moye avto znayomymy shlyachamy,
Yaki v dytynstvi ya u kryzi protoptav,
Sered vertepiv zmerzlymy polyamy
Vse ozylo – ya vse s'ohodni pryhadav!

Pryspiv

Nema snahy v dushi, nemaye vtomy,
Zyttya za lito, spohad do vesny,
Na rozum – bil i otche svitlo domu –
V krayi chuzi y moyi roz’yichalys' syny...

Pryspiv