Ne wida snu, w szczodeń wyruje
U dołach Połtwy drewnij hrad,
Do neba tjahne weżi-ruky
I kwitne kwitom, nacze sad.

Pryspiw:
Win buw! Win je! Zawżdy win bude –
Pradawnij, wiczno junyj Ł'wiw!
J nichto nikoły ne pohube
Stoła knjaziw i koroliw!

Ne spade łyst zełenyj w żowtni,
Drimajut' łewy do pory –
Dopoky witer syńo-żowti
Nad mistom pestyt' prapory.

Pryspiw

Szumy w szczodeń, pradrewnij Ł'wowe,
Pid soncem wiczno mołodym;
Tobi kljanemosja w łjubowi –
Dlja nas ty zawsze je swjatym!