Pochmuryj ranok zustriczaju z żurboju,
Na widstani malij, ałe ne w zmozi projty,
Ta bez nadij spodiwajus', baczu obraz i kajus',
U powołoci tanut' dumky.
Szcze czuju kroky, czuju hołos szczo pestyw,
Radiw, wsmichawsja, płakaw, czaruwaw, połonyw.
I os' todi meni zdajet'sja, szczo wynnyj znajdet'sja.
Ta ni ja sam jiji zahubyw.

Meni prymrijałos', szczo ja na porozi
Wełykoho budynku, de bahato dwerej.
Za kożnymy dweryma ty z sumnymy oczyma,
Ałe nemaje w mene kłjucziw.
I ja u rozpaczi b’jus' z cijeju preponoj,
Kryczu ta wymahaju bo zwilnyty choczu,
Łjubow szczo w mene wkrały, ta nazad ne widdały.
Nikoły doli ce ne proszczu.

Pochmuryj ranok zustriczaju z żurboju,
Na widstani malij, ałe ne w zmozi projty,
Ta bez nadij spodiwajus', baczu obraz i kajus',
U powołoci tanut' dumky.