De ż ty, donju, sobirajesja?
Szczo tak czysto narjażajes(ja)?

Czerez hory krymirystoji,
Do swekruchy narowysto(ji).

A swekrucha narowy pokaże,
Wona ż tobi prawdońky ne ska(że).

Słowo skażesz – wona perekaże,
Jisty zwarysz – wona perewa(re).

Sjadesz jisty – wona koso hljane.
Chliba woz'misz – wona tebe ła(je).

O, jakby ty, neńko moja, znała,
Jistoczky ty meni prysła(ła).

Chocz misjacem, chocz zirnyceju,
Chocz bratikom, chocz sestryce(ju).