Ta j chodyła ta j njewjesta Marusja po krutij hori,
Zauwydała oj sełezenika na tychoji wodi.

Ta pływy, pływy, oj, sełezeńku, tycho że po wodi,
Ta prybud', prybud', oj ridnyji bateńku, u mjenje, syroti.

Oj rad by ja, ta dytja moje, do tebe że prybud' –
Ta nasypały oj syroji zemli na ruky że moji.

Oj skripytnit'sja oj kari oczi na wsi że noczi j dni.
Oj prybudi, prybud', oj ridnyj batjeńko, k bjednoji syroti.

Oj kłanjajsja, ta dytja moje, czużij czużyni
Ta nechaj dajut' oj porjadoczyk bjednoj syroti.

Oj kłanjajsja, ta dytja moje, t'otkam ta djad'kam,
Ta j nechaj dajut' oj porjadoczyk, jak swojim ditkam,
Jak swojim ditkam.