Oj ne sam ide, szcze j kozu wede.
– Oj koza, koza, jaka ty czudna.

De ty chodyła, de ty brodyła?
– Po temnym lisam, po krutym horam.

– Czom tebe, koza, poky ne wzjeły?
Czom tebe, koza, tryżdy ne weły?

Pobihła koza u Mychajliwku.
A w Mychajliwci wsi łjudy – strilci.

Strełyły kozu w prawoje uszko.
Z łjewoho uszka potekła juszka.

Tut koza wpała, neżywa stała.
– A ty, mychonos, duj kozi pid chwost.

A teper, koza, rozwesełysja.
Naszomu panu w nohy kłanjajsja.

Za kusok sała, za pans'ke dobro. (2)