Ad panjadzełka da panjadzełka drobni dożdż idze,
Sabrałasja bedna basota di harэłku p’e.

– P’em mi harэłku, p’em mi wisznёўku, budzem pic' wino,
A chto prijdze, z nas nas'mjaecca – budzem bic' taho.

Wos' stait dzjadz'ka, dzjadz'ka bahati, nas'mjachaecca:
– Skul ża, skul ża bedna basota napiwaecca?

– Oj ża ti dzjadz'ka, dzjadz'ka bahati, ti nja smejsja z nas,
Waz'mi ў ruku czarku harэłki – wipej ti za nas.

– Rad bi ja wipic', rad bi ja zes'c', rad bi zakusit',
Ёs'c' u mjane sto rubłёў hroszaj – szkoda razmjanic'.

Azdin za ruczku, druhi za nożku, trэci – ў karak b’e:
– Ne chadzi ż ti, dzjadz'ka bahati, dze basota p’e.

Drobna-drabnica, drobna-drabnica, drobni dożdż idze,
Sabrałasja bedna basota, di j harэłku p’e.