Nema szczastja, nema doli,
Nema materi, bat'ka.
Ja prokljatyj toju dołeju –
Sam ostaws', jak syrota.

Wże, mabut', moja matusja
Iz peczali pomerła!
Ta, mabut', jiji mohyła
Wsja trawoju porosła.

A jak wyjdu ja na wołju
I dodomu powernu,
Ja tu mamynu mohyłu
Wsju kwitkamy obsadżu.

Ja tu mamynu mohyłu
Wsju kwitkamy obsadżu,
Ja tu mamynu mohyłu
Wsju slozamy obillju.

A w nediłju, duże rano,
Maty do worit pryjszła,
Swojemu ridnomu synowi
Peredaczu prynesła.

Swojemu ridnomu synu
Peredaczu prynesła,
I kłjucznyku mołodomu
Peredaczu podała.

"Peredajte peredaczu,
Bo w nas łjudy howorjat',
Szczo po tjurmach, po w’jaznycjach
Duże hołodom morjat'.

A toj kłjucznyk usmichnuwsja,
Usmichajuczys' skazaw:
"Wże twij syn tijeji noczi
Na pokij duszu widdaw!

Twoho syna rozstriljały
Pry tjuremnij że stini,
Jak wyrok jomu czytały –
Znały zirońky odni".

Zarydała stara maty,
Peredacza wpała z ruk,
A z hrudej jiji stareczych
Zadryżaw żalisnyj zwuk:

"Synu, synu, ty mij synu,
Ty dytynońko moja,
Ja tobi, ridneńkyj synu,
Peredaczu prynesła.

Peredajte peredaczu,
Peredajte chłopcjam tym,
Szczo strażdajut' za tu sprawu,
Za jaku strażdaw mij syn.

Peredaczu ja kupyła
Za ostanniji hroszi,
Peredajte peredaczu
Za pomyn joho duszi".