Czy tjamysz ty, diwczynońko,
Koły seło horiło?
Tam buło czuty płacz ditej,
Materjam serce mliło.

Pryspiw:
Oj tjamłju, tjamłju ja toj czas,
Ty płakała za mnoju
I na proszczannja raz-u-raz
Machała chustynoju.

Sady wysznewi ne cwitut',
Zmorożeni witramy,
Katy moskows'ki nas wedut'
Znuszczatysja nad namy.

My Ukrajiny ne damo,
Ni Kyjewa – stołyci,
My wsju komunu rozib’jem
I stanem na hranyci.

Katy znajszły dlja nas tjurmu,
I musym zymuwaty,
Na Dalnyj Stok i na Sybir
Nas budut' wysyłaty.

Oj ne radijte, worohy,
Nasz duch wam horło skrutyt'.
Nas ne zljakajut' kajdany,
Wkrajina ne popustyt'.

I hołos pomsty rozijszows'
Zakowanych w okowy,
I diło pomsty poczały
Banderiws'ki sokoły.

Oj tam u lisi, u jaru
Zijszłysja partyzany,
Szczoby za wołju Wkrajiny
Borotys' z moskaljamy.

Bo wże zijszła zorja jasna
Nad naszymy bratamy,
I rozpoczały bij swjatyj
Z moskows'kymy katamy.