Oj czuty, czuty harmatni striły,
Oj czuty, czuty, jak rewut':
To bytym szljachom na Ukrajinu
Połky powstanciw w bij idut'.

Na płeczach krisy, w rukach hranaty,
Konej za powody wedut'...
Jak wyjiżdżały na połe boju,
A komunisty wże jich żdut'.

Proszczaje maty ridnoho syna,
Proszczaje brat swoju sestru,
A tam proszczaje mołodyj striłec'
Swoju kochanu diwczynu.

Wzjaw za ruczeńku: "Buwaj zdorowa!"
A z oczej slozy połyłys':
"Ne płacz, diwczyno, i ne żurysja,
A szczyro Bohu pomołys'".

Wyjichaw striłec' u czyste połe,
Jomu nazustricz – worohy:
"Oj kate, kate, worożyj kate,
My tut nawiky propały".

Harmaty hrajut', kuli litajut',
Strilci ljahajut', mow trawa.
Wdaryła kulja strilcja u hrudy,
Win powaływsja iz konja.

I połyłasja krow iz serdeńka,
Pofarbuwała wsju trawu,
A joho druzi pochoronyły,
I wysypały mohyłu.

I postawyły chrest iz berezy,
A sotnyk napys napysaw,
Szczo w cij mohyli spoczyw nawiky
Mołodyj striłec' – partyzan.