Oy chuty, chuty harmatni strily,
Oy chuty, chuty, yak revut':
To bytym shlyachom na Ukrayinu
Polky povstanciv v biy idut'.

Na plechach krisy, v rukach hranaty,
Koney za povody vedut'...
Yak vyyizdzaly na pole boyu,
A komunisty vze yich zdut'.

Proshchaye maty ridnoho syna,
Proshchaye brat svoyu sestru,
A tam proshchaye molodyi strilec'
Svoyu kochanu divchynu.

Vzyav za ruchenku: "Buvay zdorova!"
A z ochey slozy polylys':
"Ne plach, divchyno, i ne zurysya,
A shchyro Bohu pomolys'".

Vyyichav strilec' u chyste pole,
Yomu nazustrich – vorohy:
"Oy kate, kate, vorozyi kate,
My tut naviky propaly".

Harmaty hrayut', kuli litayut',
Strilci lyahayut', mov trava.
Vdaryla kulya strilcya u hrudy,
Vin povalyvsya iz konya.

I polylasya krov iz serdenka,
Pofarbuvala vsyu travu,
A yoho druzi pochoronyly,
I vysypaly mohylu.

I postavyly chrest iz berezy,
A sotnyk napys napysav,
Shcho v ciy mohyli spochyv naviky
Molodyi strilec' – partyzan.