De ż taja sława, sława krywawa,
De ż tiji strilci, sławni kozaky?
Wse ljachy zabrały, wse porujnuwały,
A my narod – nużdenni żebraky.

Jaki ż pohani pols'ki ułany:
Były po sełach newynnych seljan,
Kopały nohamy, były nahajamy –
Kołys', kołys' pidete wy za Sjan.

Ty zrujnuwaw nas, ty spłjundruwaw nas,
De buły szkoły – tam zakław tjurmy,
Naszymy kistkamy hatyw hrebli. Ta my
Newże, newże, newże ne łjudy my?

Choczemo woli, kraszczoji doli.
Choczemo wilno rozwywaty swit.
Choczemo proswity, choczemo łetity,
Jak ptach, jak ptach, jak ptach w dałekyj swit.

Hej że, do boju, do boju, brattja, za wołju!
Z worohom łjutym czas robyty ład.
Wże rewut' harmaty! Schamenysja, kate,
Widdaj, widdaj, widdaj Wkrajinu nam nazad!