My sydymo z toboju, druże, u kafe
W Odesi, w Kyjewi, w N'ju-Jorku, w Santa-Fe.
Smaczne szampans'ke czy burhunds'ke p’jem wyno
I pohljadajemo z toboju u wikno.
A za wiknom litaje puch, pływut' wiky
I chodjat' hordo najczariwniszi żinky.
I my chmelijemo ne stilky wid wyna,
A bilsze z toho, jak podywyt'sja wona!

Pryspiw:
Żinky j wyno, żinky j wyno –
To nasza zhuba czołowicza wże dawno.
Ałe jakszczo wyno i żinku ne łjubyty,
Todi nawiszczo nam u c'omu switi żyty.
Żinky j wyno, żinky j wyno –
To nasza zhuba czołowicza wże dawno.
Ałe jakszczo wyno i żinku ne łjubyty,
Todi nawiszczo nam u c'omu switi żyty.

I kożen z nas uże ne raz w żytti p’janiw
I wid wyna, j wid pociłunkiw harnych diw.
Jakszczo mene spytaty nyni abo was,
To kożen kajawsja za ce uże ne raz.
Ta tilky weczir hljane rado u wikno, –
W dzwinkych bokałach znowu pinyt'sja wyno,
A sprahłe serce perepownjuje łjubow –
I wid żinok, j wyna chmelijemo my znow!

Pryspiw