A nadwori takyj moroz –
Wikonni szybky zamerzajut',
I na tremtynkach twojich wij
Brynjat' łamki kryżynky sliz.
Kochana, bilsze ne żurys',
Do tebe znowu ja wertajus'
Z chołodnych wyrijiw czużych,
I z nezahojenych żaliw.

Pryspiw:
Tilky z toboju wdwoch
My zihriwajem swit
Niżnym tepłom serdec',
Dusz naszych dwoch, dusz naszych dwoch.
I ne spałyt' moroz
Naszych nastupnych lit,
Budem z toboju wdwoch,
Tilky udwoch.

W kamini rozkładu wohoń,
Spałju nesprawdżeni wahannja,
I twoji płeczi zahornu
U materyns'ku biłu szal.
I chaj moroz sobi triszczyt',
Ałe ne wymerzne kochannja,
Moje kochannja mołode,
Duszi prekrasna pektoral.

Pryspiw