Hej że, bratja, towaryszi, trymajmosja razom,
Ne puskajmo naszu krywdu worożeńkam płazom!

Pryspiw:
Hej! Hej! jak że sławno żyty w "Siczy" kozakom,
U łenti chodyty, zwat'sja junakom.

Nechaj wony iz łjutosty zatyskajut' zuby,
Dit'ka z’jidjat', zakym naszoj doczekajut' zhuby.

Łjampołyzy, s'wiczkohasy na nas ujidajut',
Zawydujut' Siczam sławy, ta j nas prokłynajut'.

A my, bratja, ne bijmosja, bo nas je wże syła,
Dewjat' sotok kripkych Siczyj wid bat'ka Kyryła!

Oj, zza hory witer wije, berezow kołysze, –
Ne dały nam chruni rady, ne dast' i Chołyszyn.

Oj, na hori duby, duby, na doli liszczyna –
A chto ż bilszu sławu maje, jak nasza drużyna?

Oj, drużyno Siczowaja, jaka w tobi syła,
Szczo ty usich worożeńkiw strachom perejmyła!

Hej! Chto Siczy wirno służyt', w toho je widwaha,
Chto ż bo w switi widważnijszyj, jak nasza wataha?

Trymajte ż sja, chłopci, hostro, a wy, diwky, z pyszna,
Kotra diwka w Siczy buła, ta i zamiż wyjszła.

Kotra diwka w Siczy służyt', widbuwaje wprawy,
Ta distane czołowika kozac'koji sławy.