Numo, bratja, poky czas
Zakładajmo "Sicz" u nas!
Szczob i z naszoho seła
Wsjaka nużda utekła.
Szczob z seła, szczob z seła
Wsjaka nużda utekła.

Bo najkraszcza nyni ricz
Zakładaty wsjudy "Sicz",
Pered neju maje strach
I kacap i hordyj ljach!
Ach, ach, ach, maje strach
I kacap i hordyj ljach!

Sicz nam syłu tiła dast',
W swojij chati swoju włast',
Na pohybel woroham,
A na sławu kozakam!
Oj nam, nam! Oj nam, nam!
Newmyruczym kozakam!

Sicz choronyt' wid ohnju
Ridnu chatu i simju,
I roznese switła hrań
Wid Popradu za Kubań.
Switła łucz, switła hrań
Wid Popradu za Kubań!

Sicz rozżene temnotu,
Zapakujem tam i tu,
Jak łysz jednist' złuczyt' nas,
To nastane woli czas.
Bo wże czas! Bo wże czas!
Szczob nastała wolja w nas!

W nas je syła, łysze spyt',
Naterpiłys' my dosyt':
Probudim ju z seho snu,
A poborem wsju bidu!
Oj du, du! Oj du, du!
A poborem wsju bidu.

Naj nas zhorne wsich łjubow
Pid siczowu choruhow,
Z neju pidem i w oheń
W temnu niczku, w biłyj deń!
Heń, heń, heń! I w oheń!
w temnu niczku, w biłyj deń!