Proszczawsja striłec', wid’jichaw do boju
Swij kraj boronyt' wid worohiw,
Proszczawsja z matuseju duże staroju,
Prosyw dohljadaty jiji.

Za synom rydała stareńkaja maty,
Rydała cilisińkiji dny,
A w sadu pid wyszneju stycha chtos' płakaw,
To płakała myła joho.

Kljałas', szczo bude jeho wirno łjubyty,
Nikoły ne zradyt' jomu,
Aż poky ne wernet'sja z wijny dodomu,
Załyszyt'sja wirna jomu.

Try roky mynaje, wijna sja ne kinczaje,
Nichto ne wertajet'sja z wijny,
A maty na szljach wyhljadaty chodyła,
Czekała synoczka woseny.

Odna tilky myła radije szczasływa,
Ne żde kozaczeńka z wijny.
3 druhymy żartuje, wesiłlja hotuje,
Sydyt' wyszywaje rusznyky.

Wertajut'sja z wijny wsi łycari sławni,
Muzyka jim, hrajet' łuna,
Wezut' jich kariji koni do ridnoho domu,
Nazustricz jim kwity nesut'.

Kozak pidjichaje do ridnoho domu,
Czomus' ne wychodyt' nichto,
Wsi wikna i dweri zabyti doszkamy,
Kruhom kropywoju zarosło.

"Umerła matusja i zradyła myła,
Za szczo ja swij kraj boronyw?
Za swij ridnyj kraj, za zradływu diwczynu,
Jak łew z worohamy ja sja byw".