Tam u poli werba, pid werboju woda,
Hej, tam diwczyna rano wodu brała, diwczyna mołoda.

Na doriżku hljadyt', aż doriżka kypyt',
Hej, tam to jidut' strilci siczowiji na konjach woronych.

A oden z nych pid’jiżdża, do diwczyny morha:
– Hej ty, diwczyno, myła czornobrywa, napij ż my konja.

– Ne wełykyj ty pan, ta napij sobi sam,
Hej zymna rosa, a diwczyna bosa, niżeńky zrosyt' sobi.

– Ja po switu błukaw, na Wkrajini buwaw,
Hej, szcze-m takoji hordoji diwczyny u wiczi ne wydaw.

Oj u poli werba, pid werboju woda,
Hej, tam diwczyna rano wodu brała, diwczyna mołoda.