Tam u poli verba, pid verboyu voda,
Hey, tam divchyna rano vodu brala, divchyna moloda.

Na dorizku hlyadyt', az dorizka kypyt',
Hey, tam to yidut' strilci sichoviyi na konyach voronych.

A oden z nych pid’yizdza, do divchyny morha:
– Hey ty, divchyno, myla chornobryva, napiy z my konya.

– Ne velykyi ty pan, ta napiy sobi sam,
Hey zymna rosa, a divchyna bosa, nizenky zrosyt' sobi.

– Ya po svitu blukav, na Vkrayini buvav,
Hey, shche-m takoyi hordoyi divchyny u vichi ne vydav.

Oy u poli verba, pid verboyu voda,
Hey, tam divchyna rano vodu brala, divchyna moloda.