Na Czunkiws'kim poli, w perszim obształjunku,
Tam sydiw kapitan, tam sydiw kapitan u swojim dykunku.

Jak sydiw, tak sydiw, ta j dumku dumaje,
Ta j do swoho wijs'ka, ta j do swoho wijs'ka tełehramy daje.

Kanoniram skazaw, szczoby ne striljały,
Fanteriji skazaw, fanteriji skazaw, szczoby sja piddały.

A w nediłju rano, a w nediłju rano szcze j duże raneńko,
Jak moskal nastupaw, jak moskal nastupaw – wsim buło tjażeńko.

– Czy wy, chłopci, spały, czy wy w karty hrały,
Szczo wy worożeczka, szczo wy worożeczka w swij kraj zapuskały?

– My spaty ne spały, ni w karty ne hrały,
Łysz my nad soboju, łysz my nad soboju komandy ne mały.

Bo persza komanda buła pidkupłena,
A druha komanda, a druha komanda niczoho ne znała.

Czy nasz pan kapitan sribła-złota ne maw,
Szczo za trysta rubliw, szczo za trysta rubliw Bukowynu prodaw?

Czy nasz pan kapitan tut diwczyny ne maw,
Szczo za rosijankow, szczo za rosijankow w Rosiju pojichaw?