Nakryła niczka ta j tycheseńko
Zemłeńku kruhom,
Łysz witer mrjaky żene złeheńka
Nad rozispanym łuhom.
I do łjubowy nakłykaje
Czariwnyczeńko-sołowij,
A misjac' sribnyj roztjahaje
Czariwnu prjażu mrij.
Tam pry okopach na dołyni
Stojit' porucznyk mołodyj,
Jomu szczochwyli wylitaje
Zitchannjaczko z hrudej:

Pryspiw:
"Spy, diwczyno, spy, kochana,
Zołoti mriji sny,
I pro mene, hłubońko,
Ne zabud', spimny".

A tam u Ł'wowi muzyky hrajut',
Tanec' żwawo jde.
Diwoczi oczi, jak zori sjajut',
Łjubka wsim pered wede.
I usmichajet'sja czariwno,
I kłonyt' hołowu na hrud',
A sotnyk prosyt', sotnyk mołyt':
"Kochana, ne zabud'!"
Sirije ranok, switła hasnut',
Tjażije sonna hołowa,
A sotnyk szepcze szcze do uszka
Proszczalniji słowa.

Udaryw hranat, jak hrim hremuczyj,–
Zemłju rozhornuw,
Zbudyw okopy i lis drimuczyj,
I stawok, szczo wże zasnuw.
Tam pry okopach na dołyni
Łeżyt' porucznyk mołodyj,
Jomu poticzkom wypływaje
Czerwona krow z hrudej.
I stychło wse dowkoła,
Stawok zasnuw, zdrimnuwsja lis,
A tilky witer na sosnyni
Zitchannja tyche nis.