– Oj czoho ż ty zażurywsja, strilcze mołodyj?
Czom zitchannja wylitajut' iz twojich hrudyj?

Czy diwczynu połjubyw, czy kałytku zahubyw,
Czy na wprawach pan otaman buw na tebe złyj?

– Ni, na wprawach pan otaman mene ne swaryw,
Ni, kałytky dorohoji ja ne zahubyw.

Tilky sobi na bidu diwczynońku mołodu
Beznadijno, ałe wirno, szczyro połjubyw.

– Ne żurysja, mołod strilcze, bo żura zwede!
Druh dlja druha dobru radu zawsidy najde!

Oczkom-boczkom zawerny, ostrohamy podzwony,
A za misjac' diwczynońka wże twoja bude!

Oj posłuchaw toji rady siczowyj striłec',
Swojij żuri bezkonecznij win zrobyw kinec'.

Oczkom-boczkom zawertaw, obijmaw i ciłuwaw,
A –... diwczynońku powiw pid winec'.