– Diwczyno, rybczyno, podaj że ruczynu,
Podaj że druhuju, naj pociłuju
Biłuju ruczeńku, ustońka hożi, jak tiji rożi,
Pociłuj w serci bil zaworożyt'.

– I ruczku podała b, i pociłuwała b,
Ta nu ż chto czatuje, pociłuj czuje,
Pide obmowońka zaraz łukawa, pide nesława.
Szczo ż by matusja na ce skazała?

– Kochana, spljat' łjudy, chto ż słuchaty bude?
Zasnuła j kałyna hen koło młyna.
Szcze sołowejko łysz myłu rozważyt' i spaty ljaże,
Win chocz poczuje, to ne rozkaże.

– Dam ruku na chwyłju, ta ust ne nachyłju,
Bojusja, pohuby, mij ty hołube
Wydnaja riczeńka, myłyj kozacze,
Chto ż syrotyni take probaczyt'?

– Ne bijsja, myłeńka, chocz niczka wydneńka,
A misjac' chocz swityt', win ne pomityt',
Jasniji zirońky ljahajut' spaty, chto ż bude znaty?
Daj że ustońka pociłuwaty!